Nakakamis ang mga panahon nung bata pa ako. Takbo rito, takbo roon. At pag tayo ay nadapa, iyak dito at iyak doon! Ganyan ang buhay nung bata pa ako. May naaalala pa ba kayong mga laro na nilalaro ninyo noon? Alam niyo ba ang larong “Slipper Game”? isa yan sa mga nilalaro ko. Ang mga kalahok sa larong ito ay hinati sa dalawang grupo, sa amin ang paghahati ay dinadaan sa “bato bato pik”. Kailangan kayo maging alesto sa pagsalo ng tsinelas na sinipa ng kalaban niyo, at siyempre hindi nagpapahuli ang teamwork. Isang paktor ang laro sa pagdedebelop ng iyong sarili. Sa paglipas ng panahon maaalala natin ang mga nakaraan na hindi natin nalilimutan, gaya ko, may isang laro kaming hindi ko talaga nalilimutan. Ito ay ang larong “balay balay” o bahay bahayan. Sa larong ito ang bahay naming ay nasa punong kahoy o kaya ito ay “tree house”. Hindi madali sa akin ang pagsali, kaya’t pinilit nila ako. Hindi nila alam na hindi ako marunong umakyat at bumaba sa puno. Biglang nabigla ako sa aking sarili na nakaakyat ako, pero may halong kaba ang pa akyat ko. Heto na ang hinihintay ko, ang pagbaba. Dahan-dahan akong bumaba ngunit nakahinto ako sa gitna nang punuan dahil sa labis na takot at sa pakiramdam ko na madudulas talaga ako kapad tinuloy ko ang pagbaba, talagang mahigpit ang pagkakayakap ko sa punuan, ilang minute ang nakalipas nandun parin ako sa gitna ng punuan, may nakahalata sa akin at napatanong kung bakit nandoon parin ako na samantalang ang mga kaibigan ko ay nasa labas na, sabi sa kaniya sabay takot na hindi ako makababa, kaya kinuha niya ako. Simula noon, ayaw ko nang umakyat sa puno.
Marami pa akong mga nilalaro nung bata pa ako, tulad ng “Chinese”. May dalawang uri ang paglaro nito, ito ay ang “Double” o pwede ring “Single”. Ang nilalaro naming ay ang “Single” dalawang grupo ang maglalaro nito. Kailangan makatalon o di kaya ay makatawid ka sa garter na hindi nakalagay ang garter sa gitna ng iyong dalawang paa. Sa larong ito, makikita mo ang isang batang may potensyal na magiging gymnastic, dahil may iba’t ibang paraan ang pagtawid sa garter, pwedeng tumalon, o mag tambling o pwede ka ring mag bridge. Talagang gagawin mo ang lahat para lang makatawid sa garter ng maayos. Kung hindi mo nagawang makatawid, may sasalo sa’yo, hindi salon na catch ngunit ito ay ang salon a “Still”, sa still pwedeng makatawid ang iyong kasama para sa iyo. Pag lahat sa inyo ay hidi nakatawid, iyan ang panahon para ang pangalawang grupo naman ang makapaglaro. At kayo naman ang mag hahawak sa chinese garter.
May isang pagkakataon na habang naglalaro kami ng Chinese garter ay tinawag ako ng mama ko para utusan, sabi ko sa kanya na hintay, tinawag na naman ako, sa kakatawag niya sa akin ay binalaan niya ako na papaluin ako pag hindi ako agad pupunta sa kanya, kaya dali dali akong umuwi dahil sa takot na papaluin ako.
Sa ating buhay kailangan natin maging balance sa ating oras at maging masunurin sa ating mga magulang upang hindi tayo mapagalitan at para rin hindi tayo mapalo.
May makukuha talaga tayong mga aral sa ating mga kamalian sa buhay at sana hindi na ito mauulit. Pwede rin tayong makakakuha ng magagandang katangian sa paglalaro. Pangunahing katangian na pwede nating makuha ay ang teamwork, makikita natin dito ang mga kalahok kung gaano talaga magsikap at magkokoopereyt sa bawar laro. Madedevelop rin natin ang pagiging sportsmanship bilang manlalaro.
Sa bawat oras, minute, o Segundo na dumadaan sa ating buhay meron talagang panahon na maaalala natin an gating pagkabata at bigla tayong makatawa sa ating mga memorya.
BY: KRIZZIA PATERNO
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento