Bawat bata ay may nakahihiligan na mga kung anu-anung bagay.Isa na rito ang paglalaro.Ang paglalaro ay siya lamang iniisip at nagpapasaya sa mga bata .Sa bawat araw na kani-kanilang buhay ay hindi nawawala ana pakikipaglaro sa kanyang kapwa bata.Parang ito na ang nakaugalian sa araw-araw.Laro dito,laro doon,laro hanggang maghapon.Iyan ang buhay nang isang bata.
Ito ‘yung nakikita ko sa mga bata ngayon,laro lamang ang iniisipkahit nasa paaralan laro pa rin nana laro.Maihahalintulad ko din ito noong ako’y bata pa,laro lang din ang iniisip.Pero may kaibahan na sa ngayon at talagang maikukumpara mo talaga iyong kaibahan.Ang mga bata ngayon ay masyado nang nahihilig sa online gaming at parang nakakalimutan na ang mga dating laro.
Nana aking balikan ang aking pagkabata,marami din akong mga nahihiligang laro at sa tuwing naiisip ko ito sa ngayon ay parang natatawa na lang ako.Ang mga larong ito ang nagbibigay kulay at ang nagpapasaya sa aking mga alaala na aking pagkabata.Dahil din sa mga larong ito ay makikita mo talaga iyong mga kasiyahang nadarama nahindi talaga mailalarawan.Noon kapag nagsimula na kaming ay talagang nadadala kami na para bang ayaw na naming huminto sa paglalaro.Wala talaga kaming pakialam kahit di pa kami naliligo o di pa kumakain basta makapaglaro lamang.Kaya nga minsan pinagbabawalan akona lumabas nang bahay,pero tumatakas pa rin ako makapaglaro lang.Kaya pag-uwi kung hindi man pagagalitan ay talagang papaluin,pero iniisip ko ay okey lang,masaya naman ako.
Gaya nang mga bata ngayon,marami din kaming mga larong nilalaro noon,Isa na rito ang buang-buang.Ang larong ito ay kung sino ‘yung manalo sa humpyang ay siyang taya at kailangan niyang manghuli nang isa para pumalit sa kanya,kaya dapat mabilis ka talagang tumkbo para di ka mahuli.Syatong din,ang larong ito ay paramihan ng puntos at ang pinakamaliit na puntos ay siyang talo at kailangan niyang ibalik ang maliit na stick sa butas o sa finish line na sumisigaw ng syatong at kung hindi niya iyon magawa ay balik na naman siya sa pagsigaw ng syatong,nakakatawa talaga.Balay-balay,ang laro namang ito ay isang konsepto na pamilya,May nanay at tatay at anak.Natatawa nga ako nand maisip ko ang larong ito dahil sa murang edad namin ay naiisip na namin yung pag-aasawa at pagkakaroon nang anak.Parang totoo talaga dahil kunwari magkamali ang anak ay pinapalo talaga namin,para talagang totoong pamilya.Marami pa akong nahihiligang laro noon,gaya na jolen,chinese gartear,in-in,sipa-lata,bato lata,paun-paun,bungkag bahay,doktor kwak-kwak,kikimbing,pusil-pusil,pusil dunggab at tagu-taguan.Ang pinakapaborito ko ay ang paddle dahil palagi akong nananalo sa larong ito.Dapat lang na maunang umabot yung tsinelas mo sa finish line.Pag nananalo bako talagang nilalakasan ko yung pagpalo sa kalaban ko ang kanyang paa.Kaya hindi talaga ako nagpapatalo kasi napakasakit mapalo sa paa.
Nakakatawana balikan ang ating pagkabata.Ngayong ako,y nasa kolehiyo na nakikita ko na meron na talagang pinagkaiba ang laro ngayon at noon.nakikita ko din ang pinagkaiba nang mga bata ngayon sa mga bata noon.ang mga bata ngayon ay masyado nang adik sa mga computer games at parang mature nang mag-isip.
Ang mga laro ngayon sa internet ay talaga namang tinatangkilik nang mga bata at pati na rin nang matatanda.Ang mga larong ito plants versus zombies,dota,poker,kill on sight,counter strike,conquer,hungry barbie,cannon,how to dress the fairy,farmville,cityville,kissing,nail design at iba pa.Higit sa lahat ang facebookdahil kahit tatlong taong bata ay may facebook na.Mas marunong pa nga kaysa sa akin.
Isang araw nga noong nag-internet ako ay nagulat ako dahil karamihan sa naglalaro ay mga bata.Pero ang ikinagulat ko talaga ay nung tinuruan ako nang isang bata sa pagdownload na mga larawan,parang napahiya ako sa aking sarili dahil mas marunong pa ang bata kaysa sa akin.Nasabi ko talaga na ganito na ba talaga ka-in ang mga bata pagdating sa makabagong teknolohiya?.Kung noon kama ang tinuturuan,ngayon bata na ang nagtuturo.
Maikukumpara mo talaga ana laro noon at laro ngayon.Bawat mga larong ito ay may nadedevelop na mga katangian na bawat bata.Ang mga laro noon ay nagdedevelop iyong creativity,teamwork,pakikipagkapwa-tao at ang pagsunod sa batas na laro.Nakakatuwa ngang isipin na kahit bata ay marunong nang sumunod sa batas,Ngayon naman sa tingin ko,ay nadedevelop yung pagiging maparaan ng isang bata.kagaya nang plants versus zombies ay talagang nadedevelop talaga yung pagiging maparan dahil gagawin mo lahatc ng paraan para hindi matalo ng zombies.Maganda din ngayon na may kompyuter na dahil nakaktulong din ito sa pag-aaral ng mga bata.Sa pamamagitan ng mga bagong teknolohiya ay madali nang makakuha ng impormasyon.
Talagang nakakatuwang balikan ang pagkabata na isang tao at ikumpara ito sa kasalukuyan at makikita mo talaga ana kaibahan.Nakakalungkot isipin na unti-unti nang nalilimutan ang mga laro namin noon at napapalitan na ito nang mga computer games.Pero masaya pa rin ako dahil aaminin ko,nahihilig na din ako sa mga laro ngayon at ito na ang paraan na paglilibang.Laro,laro,laro,ang naglalaro sa isipan ko.
Ang laro ay parng buhay na tao,gagawin mo talaga ang lahat manalo ka lang sa laban at makamit ang iyong minimithi at maging matagumpay sa iyong pakikibaka.Ang buhay din ay parang laro may nag-iiba,napapalitan,nagbabago at nawawala.
Kung bibigyan kayo nang pagkakataon na bumalik sa inyong pagiging bata,saas ana pipiliin niyo ang noon o ngayon?
BY: HONEYFAITH ERMAC
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento